Instrukcja podstawienia ma postać:
zmienna := wyrażenie;
gdzie zmienna jest odwołaniem do zmiennej zawierającym zwykłą zmienną, zmienną rzutowaną, zmienną wskazywaną, składnikiem zmiennej strukturalnej, zaś wyrażenie wyrażeniem posiadającym wartość. Wewnątrz bloku funkcji zmienna może być jej identyfikatorem. Symbol := jest operatorem podstawienia (przypisania).
Instrukcja podstawienia zmienia wartość reprezentowaną przez zmienną. Np. instrukcja:
I := 3;
podstawia wartość 3 pod zmienną I. Identyfikator zmiennej z lewej strony podstawienia może stanowić składnik wyrażenia z prawej strony, np. w instrukcji:
I := I + 1;
zwiększana jest o jedność wartość zmiennej I.
Przykłady:
X := Y + Z; Done := (I >= 1) and (I < 100); Hue1 := [Blue, Succ(C)]; I := Sqr(J) - I * K; Shortint(MyChar) := 122; TByteRec(W).Hi := 0; MyString[I] := 'A'; SomeArray[I + 1] := P^; TMyObject.SomeProperty := True;