Instrukcja blokowa

Instrukcja blokowa (złożeniowa, składana, ...) jest sekwencją innych instrukcji (prostych lub strukturalnych) wykonywanych w kolejności, w jakiej zostały zapisane. Instrukcja blokowa jest ograniczona parą słów kluczowych begin i end, a jej instrukcje składowe są oddzielone średnikami. Przykładowo:

begin
  Z := X;
  X := Y;
  Y := Z;
end;

Ostatni średnik przed end jest opcjonalny. Zatem, poprawny jest zapis:

begin
  Z := X;
  X := Y;
  Y := Z
end;

Instrukcje blokowe mają zasadnicze zastosowanie w kontekście tych instrukcji strukturalnych Object Pascala, których składnia wymaga podania pojedynczych instrukcji. Oprócz bloków wykonawczych programów, funkcji i procedur, instrukcje blokowe umieszczane są wewnątrz innych instrukcji strukturalnych, jak instrukcje warunkowe lub pętle. Przykład:

begin
  I := SomeConstant;
  while I > 0 do
  begin
    ...
    I := I - 1;
  end;
end;

Można zapisać instrukcję blokową składającą się z pojedynczej instrukcji; podobnie jak nawiasy w złożonym wyrażeniu, begin i end czasami zwiększają pewność poprawnej interpretacji programu zwiększając jego czytelność. Formalnie poprawne jest także użycie pustej instrukcji blokowej, która nie robi nic:

begin
end;