Składniki sekcji Automated

Składniki zautomatyzowane mają widoczność taką jak składniki publiczne. Różnica polega na tym, że dla składników zautomatyzowanych generowana jest informacja o typie automatyzacji (wymagana dla serwerów automatyzacji - Automation servers). Składniki zautomatyzowane zwykle pojawiają się tylko w klasach pochodzących od klasy TAutoObjects z modułu OleAuto. Ten moduł i słowo kluczowe automated, są utrzymywane w celach wstecznej kompatybilności. Klasa TAutoObject z modułu ComObj nie używa słowa kluczowego automated.

Do metod i właściwości zadeklarowanych jako zautomatyzowane odnoszą się następujące ograniczenia:

• Typy wszystkich właściwości, parametry właściwości tablicowych, parametry metod i rezultaty funkcji muszą być automatyzowalne. Typy te to: Byte, Currency, Real, Double, Longint, Integer, Single, Smallint, AnsiString, WideString, TDateTime, Variant, OleVariant, WordBool i wszystkie typy interfejsowe.
• Deklaracje metod muszą używać domyślnej konwencji wywoływania rejestracji. Mogą być one wirtualne, ale nie dynamiczne.
• Deklaracje właściwości mogą zawierać specyfikatory dostępu (read i write), ale inne (index, stored, default, nodefault) nie są dozwolone. Specyfikatory dostępu muszą podawać identyfikator metody używającej domyślną konwencję wywoływania rejestracji; identyfikatory pól nie są dozwolone.
• Deklaracje właściwości muszą specyfikować typ. Pokrywanie właściwości (override) nie jest dozwolone.

Deklaracje zautomatyzowanych metod lub właściwości mogą zawierać dyrektywę dispid, która musi następować po stałej typu integer, specyfikującej identyfikator automatyzacji wysyłania "ID" dla składnika. W przeciwnym razie Kompilator samoczynnie przypisze składnikowi identyfikator ID, który będzie większy niż największy ID użyty przez jakąkolwiek metodę lub właściwość w klasie i jej przodkach. Specyfikowanie już użytego ID spowoduje błąd.